Μετά την έξοδο από τα μνημόνια έρχεται και η στρατηγική αναβάθμιση της Ελλάδας…
Πρόκειται για την τελευταία πειρατική ενέργεια της πολεμικής αεροπορίας του Ισραήλ να εξαπολύσει πυραυλική επίθεση εναντίον στόχου στην περιοχή της Λατάκια στις 17 Σεπτεμβρίου. Τα πολεμικά αεροσκάφη του Ισραήλ πέταξαν μέσα από το FIR της Κύπρου με σκοπό να μεταμφιεστούν στις οθόνες της ρωσικής και συριακής αεράμυνας ως «ουδέτεροι» στόχοι. Στην επιχείρηση – σύμφωνα με πληροφορίες – συνεργάστηκε απόλυτα η Κύπρος και η Ελλάδα, έτσι ώστε τα μαχητικά του Ισραήλ να εισέλθουν στη ζώνη επιτήρησης του Ρωσικού πολεμικού ναυτικού χωρίς να στοχοποιηθούν από τα αντίμετρα της Ρωσίας, αλλά και της Συρίας.
Κι έτσι για πρώτη φορά η Ισραηλινή πολεμική αεροπορία κατόρθωσε να διαπεράσει την ενιαία ζώνη επίγειας, θαλάσσιας και εναέριας επιτήρησης της Ρωσίας (Α2/AD) και να πλήξει επίσης για πρώτη φορά έναν – απ’ ότι φαίνεται – σημαντικό στρατιωτικό στόχο της Συρίας. Η πολεμική αεροπορία του Ισραήλ έχει ανακοινώσει πάνω από 200 επιχειρήσεις μαχητικών προκειμένου να πλήξει στόχους στη Συρία. Είναι η πρώτη φορά που κατορθώνει κάτι αξιόλογο στρατιωτικά.
Στην επιχείρηση της 17ης Σεπτεμβρίου τα ισραηλινά μαχητικά αφού εισήλθαν στο χώρο της ρωσικής επιτήρησης, χρησιμοποίησαν ως ασπίδα ένα ρωσικό Ιλιούσιν 20 τετρακινητήριο αεροσκάφος πολλαπλών χρήσεων και ηλεκτρονικού πολέμου, το οποίο προσέγγιζε κι αυτό από τη θάλασσα προς τη ρωσική αεροναυτική βάση της Λατάκια. Χάρις στην τακτική αυτή τα μαχητικά του Ισραήλ εξαπολύσαν πυραύλους και κατέστρεψαν ολοσχερώς τις εγκαταστάσεις του Συριακού στρατού, που – κατά το Ισραήλ – εξόπλιζαν την Χεζμπολάχ.
Η Συριακή αεράμυνα απαντώντας στην επίθεση κατέστρεψε το ρωσικό Ιλιούσιν 20, το οποίο χρησιμοποιούσαν ως ασπίδα τα Ισραηλινά μαχητικά.
Παρ’ όλη τη σοβαρότητα του όλου επεισοδίου, οι αντιδράσεις της Ρωσίας ήταν μικτές. Ο Πούτιν το υποβάθμισε παντελώς, θεωρόντας το ως «ατύχημα», ενώ το υπουργείο άμυνας της Ρωσίας, δηλαδή η φυσική ηγεσία των Ρωσικών ενόπλων δυνάμεων εξέδωσε μια έντονη δήλωση εναντίον του Ισραήλ.
Το ρωσικό υπουργείο δήλωσε ότι οι Ισραηλινοί γνώριζαν ότι το ρωσικό αεροπλάνο ήταν παρόν στην περιοχή, αλλά αυτό δεν τους εμπόδισε να εκτελέσουν «την πρόκληση». Το Ισραήλ επίσης δεν προειδοποίησε τη Ρωσία για τη σχεδιαζόμενη επιχείρηση εκ των προτέρων. Η προειδοποίηση ήρθε μόλις ένα λεπτό πριν ξεκινήσει η επίθεση, η οποία «δεν άφησε χρόνο για να μετακινήσει το ρωσικό αεροπλάνο σε μια ασφαλή περιοχή», ανέφερε η δήλωση.
Απαντώντας στις ρωσικές κατηγορίες αργότερα την ίδια ημέρα, Ισραηλινό υπουργείο άμυνας, επιβεβαίωσε ότι είχε διεξάγει βομβιστική αποστολή στη Λατάκια. Είπε ότι αυτό στόχευε σε εγκαταστάσεις κατασκευής όπλων που προοριζόταν για τη Χεζμπολάχ εκ μέρους του Ιράν. Οι Ισραηλινοί δήλωσαν επίσης ότι «θρηνούν» το θάνατο του 15μελούς ρωσικού πληρώματος, αλλά πρόσθεσε ότι η ευθύνη για την απώλειά τους οφείλεται στη Συρία και στους συμμάχους της από το Ιράν και το Λίβανο.
Ο ρωσικός στρατός δήλωσε ότι η ισραηλινή επιχείρηση στη Συρία προκάλεσε μια αλυσίδα γεγονότων που οδήγησε στην καταστροφή του αεροσκάφους Il-20 από ένα πύραυλο εδάφους-αέρος τύπου S-200 της Συρίας. Η Μόσχα διατηρεί το δικαίωμα να ανταποδώσει ανάλογα.
Τα ισραηλινά αεροπλάνα πλησίασαν σε χαμηλό υψόμετρο και «δημιούργησαν επικίνδυνη κατάσταση για άλλα αεροσκάφη και πλοία στην περιοχή», ανέφερε. «Οι Ισραηλινοί πιλότοι χρησιμοποίησαν το ρωσικό αεροπλάνο ως κάλυψη και το έθεσαν ως στόχο των δυνάμεων αεροπορικής άμυνας της Συρίας. Ως εκ τούτου, το Il-20, το οποίο έχει εμβέλεια ραντάρ πολύ μεγαλύτερο από το F-16, καταρρίφθηκε από ένα πύραυλο του συστήματος S-200», ανέφερε η δήλωση, προσθέτοντας ότι 15 μέλη πληρώματος του ρωσικού αεροσκάφους σκοτώθηκαν λόγω αυτής της ενέργειας του Ισραήλ.
Βέβαια, η Ρωσία δεν πρόκειται να ανταποδώσει, όπως δεν ανταπόδωσε κι όταν η Τουρκία κατέρριψε το μαχητικό της παράνομα πάνω από το έδαφος της Συρίας. Για την Ρωσική αεράμυνα, η όλη επιχείρηση του Ισραήλ αποτελεί κόλαφο, στρατιωτική πανωλεθρία. Η δικαιολογία ότι πέταγαν χαμηλά τα μαχητικά του Ισραήλ, αλλά και το γεγονός ότι χρησιμοποίησαν ως ασπίδα κάλυψης το Il-20, δεν αποτελεί δικαιολογία για το αρτιότερο σύστημα επιτήρησης εδάφους-θάλασσας-αέρος που διαθέτουν οι Ρώσοι.
Άλλωστε δεν έπραξε ούτε τα αυτονόητα. Δεν κατέφυγε στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, όπως κάθε δικαίωμα και κάθε λόγο να το κάνει. Γιατί; Γιατί το έκανε κατά το κοινώς λεγόμενο γαργάρα. Τι θέλει να κρύψει;
Το Ισραήλ πήρε αυτό που ήθελε. Βρήκε τρόπο να τρυπά το έως τότε «αδιαπέραστο» σύστημα ενιαίας επιτήρησης και αεράμυνας των Ρώσων και να καταστρέφει σημαντικούς στόχους στο έδαφος της Συρίας. Πράγμα που, όπως όλα δείχνουν, έγινε με την συμβολή της ελληνικής και κυπριακή πλευράς.
Οι Ρώσοι έχουν κάθε λόγο να νιώθουν εκτεθειμένοι. Δημοσιοποίησαν ένα σχέδιο του όλου περιστατικού, το οποίο αφήνει περισσότερα αναπάντητα ερωτήματα απ’ όσα απαντάει. Πώς γίνεται τα Ισραηλινά μαχητικά να έφτασαν τόσο κοντά στις ακτές της Συρίας και μάλιστα στην περιοχή της Ρωσικής βάσης; Και μάλιστα από το θαλάσσιο χώρο – όπως δείχνει το σχέδιο της Ρωσικού υπουργείου άμυνας;
Γιατί δεν ενεργοποιήθηκε το περίφημο σύστημα A2/AD της Ρωσίας, που αποδείχθηκε αδιαπέραστο στους περισσότερους τόμαχοκ που εκτόξευσαν τα πολεμικά των ΗΠΑ; Μην ξεχνάμε ότι το σύστημα αυτό έχει εμβέλεια με ακτίνα άνω των 200 χιλιομέτρων και συνιστά ένα ενιαίο δίκτυο έγκαιρου εντοπισθούν πιθανών εχθρικών στόχων στη θάλασσα, το έδαφος και τον αέρα, που μπορούν να καταστραφούν από επίγεια μέσα, από πολεμικά αεροσκάφη, αλλά και από πολεμικά πλοία.
Η συγκεκριμένη επιχείρηση του Ισραήλ με τις πλάτες – καθώς φαίνεται – της Κύπρου και της Ελλάδας, συνιστά στρατιωτική ήττα πρώτα και κύρια για τη Ρωσία. Οι ασκήσεις της Ισραηλινής πολεμικής αεροπορίας σε συνδυασμό με την ελληνική πολεμική αεροπορία, αλλά και το ελληνικό σύστημα αεράμυνας με έμφαση τους S-300 στην Κρήτη, που ξεπακεταρίστηκαν μόνο και μόνο για να μάθουν οι Ισραηλινοί να αποφεύγουν τα αντιαεροπορικά μέσα της Ρωσίας, άρχισαν να αποδίδουν.
ΟΙ Ισραηλινοί από τότε που μοίρες των μαχητικών τους εγκαταστάθηκαν μόνιμα στην Ελλάδα, κυρίως στην Κρήτη και την Ανδραβίδα, εξασκούνται συστηματικά στις επιχειρήσεις μεγάλων αποστάσεων με χαμηλή όσο το δυνατόν πτήση με αξιοποίηση των ελληνικών μαχητικών ως ασπίδες κάλυψης. Όπως συνέβη και με το ρωσικό Il-20.
Η στρατιωτική επιτυχία του Ισραήλ απέδειξε πώς το σύστημα A2/AD των Ρώσων νοσεί. Δεν είναι τόσο αδιαπέραστο, όσο πίστευαν σε ανατολή και δύση. Κι αυτό θα στοιχίσει όχι μόνο στη Ρωσία, αλλά και στη Συρία. Η μαζική επίθεση εναντίον πολλαπλών στόχων δεν είναι μακριά. Ούτε στη Μέση Ανατολή (Συρία-Ιράν), ούτε στην παραμεθόριο της Ρωσίας στην Ουκρανία (Ντομπάς).
Η Ρωσία έχει επενδύσει στην υπεροχή των αμυντικών της συστημάτων. Κι αυτή ακριβώς είναι αχίλλειος πτέρνα της. Δεν ασκεί διεθνή πολιτική με βάση αρχές, αλλά μια αναβαθμισμένη τσαρική εξωτερική πολιτική. Κι αυτό θα το πληρώσει ακριβά.
Το ΝΑΤΟ προχωρεί ταχύτατα στη δημιουργία «πολεμικών συμπλεγμάτων» (war clusters) όπου οι χώρες υποτάσσουν πλήρως τις στρατιωτικές τους δυνατότητες στην εσωτερική αρχιτεκτονική και τις επιχειρησιακές ανάγκες της παγκόσμιας στρατηγικής πληγμάτων που αποφασίζονται στην Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες. Δεν υπάρχουν πλέον ξεχωριστές ένοπλες δυνάμεις σε κάθε χώρας υπό την ηγεμονία του ΝΑΤΟ, όπως συνέβαινε έως και πριν 10 χρόνια. Όλες υπηρετούν την ενιαία δομή που έχει ανάγκη η αποκαλούμενη Συμμαχία για αστραπιαίες στρατιωτικές επιχειρήσεις σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ιδίως σε μέτωπα όπου έχει κριθεί συμφέρον να συντηρείται διαρκώς η πολεμική αναταραχή και αναμέτρηση με χώρες σαν τη Ρωσία. Άλλωστε 10 χρόνια μετά το παγκόσμιο κραχ και με τις κεφαλαιαγορές να απορροφούν όλο και πιο ζωτικούς πόρους από μια οικονομία που βυθίζεται όλο και περισσότερο στην ύφεση, ο πόλεμος συνιστά ένα από τα πιο ισχυρά κίνητρα οικονομικής ανόδου. Σήμερα, περίπου το ¼ του πλανήτη ανοικοδομείται διαρκώς είτε λόγω ατυχημάτων και «φυσικών καταστροφών», είτε λόγω διαρκούς πολέμου.
Μέσα σ’ όλα αυτά η Ελλάδα αναβαθμίζει το ρόλο της. Μετατρέπεται σε μια ιδανική πλατφόρμα πολεμικών επιχειρήσεων για τις ΗΠΑ και το Ισραήλ. Αν οι επιθέσεις τους εξαπολύονται από τον εθνικό(
;) χώρο της Ελλάδας και της Κύπρου, τι μπορεί να κάνει η Ρωσία; Πώς μπορεί να ανταποδώσει τα χτυπήματα;Να γιατί στην ενημέρωση που έκανε το Ρωσικό υπουργείο άμυνας φρόντισε να μην αναφερθεί καθόλου η εμπλοκή της Ελλάδας και της Κύπρου στην πρόσφατη πολεμική επιχείρηση του Ισραήλ. Η Ρωσία το έκανε, γιατί δεν θέλει να πάρει την ευθύνη ανοιχτής ρήξης με Ελλάδα και Κύπρο, αλλά και γιατί ξέρει πώς μια τέτοια κίνηση αναγκαστικά μετατρέπει τις βάσεις των ΗΠΑ και του Ισραήλ στις δυο χώρες σε νόμιμους στόχους αντιποίνων. Κι αυτό αναγκαστικά σηματοδοτεί ένα ακόμη βήμα κλιμάκωσης προς μια μετωπική αναμέτρηση με ολόκληρο το ΝΑΤΟ. Κάτι που θα το ήθελαν πολύ οι ΗΠΑ προκειμένου να εμφανιστούν ως αμυνόμενες και να βρουν τη δικαιολογία που αναζητούν για να εξαπολύσουν μια πολυμέτωπη επίθεση εναντίον της Ρωσίας.
Δεν γνωρίζω πώς θα απαντήσει στρατιωτικά η Ρωσία. Το πιθανότερο είναι να πουλήσει τη Συρία, όταν τα βρει εντελώς σκούρα. Προσπαθώντας κατά τη κρίση της να κερδίσει τα πρέποντα για την ίδια ανταλλάγματα.
Αυτό έκανε μόλις μια μέρα νωρίτερα της Ισραηλινής επίθεσης της 17ης Σεπτεμβρίου, με την Τουρκία, όπου υπέγραψε συμφωνία – ερήμην της Συρίας – για την μετατροπή μέρους της περιοχής του Ιντέλμπ σε τουρκικό προτεκτοράτο. Τώρα με ποιο δικαίωμα διαπραγματεύεται ο Πούτιν με ένα άλλο κράτος, την Τουρκία, τα εδάφη ενός άλλου κυρίαρχου κράτους, της Συρίας, συνιστά μάλλον ένα ρητορικό ερώτημα. Ας το σκεφτούν όσοι θεωρούν ότι από δούλοι της Δύσης εμείς οι Έλληνες, θα πρέπει να γίνουμε δούλοι των «ομόδοξων» Ρώσων.
Πάντως την επόμενη φορά το Ισραήλ έχει κάθε λόγο να χρησιμοποιήσει ως ασπίδα τα μαχητικά της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας. Και καλά εκπαιδευμένοι είναι οι Έλληνες πιλότοι. Τόσες και τόσες ασκήσεις έκαναν σε συνεργασία με την πολεμική αεροπορία του Ισραήλ. Είναι επίσης φτηνοί και πλήρως αναλώσιμοι, μιας και κανένας επίσημος ή μη δεν θα βρεθεί να διαμαρτυρηθεί, ή να πει όχι σ' ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Και πάντα με το αζημίωτο.
Άλλωστε, δεν μπορεί διαρκώς το Ισραήλ να χρησιμοποιεί ρώσικα αεροσκάφη ως κάλυψη. Πρέπει να βρεθούν άλλοι να κάνουν αυτή τη δουλειά για να μην υπάρχουν απώλειες για την πολεμική αεροπορία του Ισραήλ.
Πώς αλλιώς θα αναβαθμιστεί η Ελλάδα στην περιοχή; Πώς αλλιώς θα δικαιώσει την στρατηγική συνεργασία της με το μόνο παγκόσμια επίσημα φυλετικό και ρατσιστικό κράτος, όπως είναι το Ισραήλ, το οποίο έχει καταγγελθεί από τον ΟΗΕ ότι έχει προκαλέσει τους περισσότερους επιθετικούς πολέμους από την εποχή της ίδρυσής του;
Έτσι είναι. Με ποιους δηλαδή να πάμε; Με τους Άριους σιωνιστές, ή με τους μαυριδερούς υπανθρώπους της αραβικής φυλής και της ισλαμικής βαρβαρότητας; Καλά κάνει λοιπόν κι ο κ. Κοτζιάς που λίγο πριν τη νέα επίθεση του Ισραήλ στη Συρία υπέγραψε στο Τελ Αβίβ – ερήμην της ελληνικής βουλής – τη συμφωνία war cluster, με πρόσχημα το ενεργειακό, ανάμεσα σε Ισραήλ, Αίγυπτο, Κύπρο και Ελλάδα. Άντε και καλούς πολέμους!
του Δημήτρη Καζάκη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου