Τι έφερε ο Μαχμούντ Αμπάς από την Ουάσιγκτον;
Είναι ένα ερώτημα που απασχολεί τους Παλαιστίνιους, μετά την επίσκεψη του ηγέτη της Παλαιστινιακής Αρχής (Π.Α.) στις ΗΠΑ και τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο Τραμπ.
Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε σε μια περίοδο όπου επικρατεί δυσμενές κλίμα για την Παλαιστίνη και ειδικά για την Φατάχ και την Π.Α. Αρκεί να θυμηθούμε ότι την προηγούμενη της συνάντησης ο Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Μάικ Πενς δήλωσε και πάλι την πρόθεση του Προέδρου Τραμπ να μεταφέρει την πρεσβεία των ΗΠΑ από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ.
Οι προεργασίες της συνάντησης από τη μεριά των ΗΠΑ περιελάμβαναν μεγάλες δόσεις αυθάδειας απέναντι στους Παλαιστίνιους καθώς επιλέχθηκαν τα πιο ευαίσθητα θέματα, προκειμένου να σταλεί ένα μήνυμα και στον αρχηγό της Π.Α. αλλά και στον πρωθυπουργό του Ισραήλ. Ουσιαστικά, ο Αμπάς προειδοποιήθηκε να μην περιμένει και πολλά και να χαμηλώσει τις προσδοκίες του, είτε αυτές αφορούν το αξίωμά του ως προέδρου της Π.Α., είτε γενικά τις ελπίδες των Παλαιστινίων. Στον Νετανιάχου στάλθηκε ένα καθησυχαστικό μήνυμα ότι η σχέση μεταξύ των δύο συμμαχικών κρατών είναι σταθερή και δυνατή και ότι η διοίκηση Τραμπ θα κάνει ό,τι μπορεί για να ευχαριστήσει το Τελ Αβίβ.
Κατά τα άλλα, ό,τι ειπώθηκε από τις ΗΠΑ και θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ελπιδοφόρο για τους Παλαιστίνιους, δεν ήταν παρά γενικολογίες. Ο Αμπάς δεν απέσπασε καμία σαφή θέση για "λύση" στη λογική των "δύο κρατών", ή για το θέμα των προσφύγων και των παράνομων ισραηλινών εποικισμών.
Αυτή η ασάφεια εντείνει τα ερωτηματικά για τη σκοπιμότητα της επίσκεψης, σε μια χρονική περίοδο που η δημοτικότητά του Αμπάς είναι χαμηλή στην Παλαιστίνη και αντιμετωπίζει πιέσεις και από ξένους παράγοντες, ενώ το Ισραήλ και άλλες Αραβικές χώρες φαίνεται να τον θεωρούν ήδη παρελθόν. Ο Αμπάς δεν έχει δυνατά χαρτιά να παίξει ενώ επίκειται και η προγραμματισμένη συνάντηση Τραμπ - Νετανιάχου στο Τελ Αβίβ.
Από τις ασαφείς δηλώσεις του Τραμπ και των αξιωματούχων του, προκύπτει ότι η Ουάσιγκτον θα περιοριστεί στον ρόλο του διαμεσολαβητή ώστε να φέρει κοντά τις δύο πλευρές, χωρίς να τους επιβάλει κάτι ή να θέσει σαφείς κανόνες για τις διαπραγματεύσεις. Επομένως όλα θα εξαρτηθούν από την ισορροπία δυνάμεων μεταξύ των δύο μερών, κάτι που, εκ των πραγμάτων, ευνοεί το Ισραήλ. Πολύ πιθανόν να μη γίνει καν αποδεκτό από τους Παλαιστίνιους.
Μετά από ένα τέταρτο του αιώνα από τη Συμφωνία του Όσλο όπου δεν έχει γίνει κανένα ουσιαστικό βήμα για την ειρήνη στην περιοχή, παρά τις διακηρύξεις από τους εκάστοτε προέδρους των ΗΠΑ, φαίνεται ότι και πάλι οι Παλαιστίνιοι δεν έχουν λόγο να είναι αισιόδοξοι και ότι τα αμερικάνικα "δωράκια" προορίζονται για το Ισραήλ...
Οι προεργασίες της συνάντησης από τη μεριά των ΗΠΑ περιελάμβαναν μεγάλες δόσεις αυθάδειας απέναντι στους Παλαιστίνιους καθώς επιλέχθηκαν τα πιο ευαίσθητα θέματα, προκειμένου να σταλεί ένα μήνυμα και στον αρχηγό της Π.Α. αλλά και στον πρωθυπουργό του Ισραήλ. Ουσιαστικά, ο Αμπάς προειδοποιήθηκε να μην περιμένει και πολλά και να χαμηλώσει τις προσδοκίες του, είτε αυτές αφορούν το αξίωμά του ως προέδρου της Π.Α., είτε γενικά τις ελπίδες των Παλαιστινίων. Στον Νετανιάχου στάλθηκε ένα καθησυχαστικό μήνυμα ότι η σχέση μεταξύ των δύο συμμαχικών κρατών είναι σταθερή και δυνατή και ότι η διοίκηση Τραμπ θα κάνει ό,τι μπορεί για να ευχαριστήσει το Τελ Αβίβ.
Κατά τα άλλα, ό,τι ειπώθηκε από τις ΗΠΑ και θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ελπιδοφόρο για τους Παλαιστίνιους, δεν ήταν παρά γενικολογίες. Ο Αμπάς δεν απέσπασε καμία σαφή θέση για "λύση" στη λογική των "δύο κρατών", ή για το θέμα των προσφύγων και των παράνομων ισραηλινών εποικισμών.
Αυτή η ασάφεια εντείνει τα ερωτηματικά για τη σκοπιμότητα της επίσκεψης, σε μια χρονική περίοδο που η δημοτικότητά του Αμπάς είναι χαμηλή στην Παλαιστίνη και αντιμετωπίζει πιέσεις και από ξένους παράγοντες, ενώ το Ισραήλ και άλλες Αραβικές χώρες φαίνεται να τον θεωρούν ήδη παρελθόν. Ο Αμπάς δεν έχει δυνατά χαρτιά να παίξει ενώ επίκειται και η προγραμματισμένη συνάντηση Τραμπ - Νετανιάχου στο Τελ Αβίβ.
Από τις ασαφείς δηλώσεις του Τραμπ και των αξιωματούχων του, προκύπτει ότι η Ουάσιγκτον θα περιοριστεί στον ρόλο του διαμεσολαβητή ώστε να φέρει κοντά τις δύο πλευρές, χωρίς να τους επιβάλει κάτι ή να θέσει σαφείς κανόνες για τις διαπραγματεύσεις. Επομένως όλα θα εξαρτηθούν από την ισορροπία δυνάμεων μεταξύ των δύο μερών, κάτι που, εκ των πραγμάτων, ευνοεί το Ισραήλ. Πολύ πιθανόν να μη γίνει καν αποδεκτό από τους Παλαιστίνιους.
Μετά από ένα τέταρτο του αιώνα από τη Συμφωνία του Όσλο όπου δεν έχει γίνει κανένα ουσιαστικό βήμα για την ειρήνη στην περιοχή, παρά τις διακηρύξεις από τους εκάστοτε προέδρους των ΗΠΑ, φαίνεται ότι και πάλι οι Παλαιστίνιοι δεν έχουν λόγο να είναι αισιόδοξοι και ότι τα αμερικάνικα "δωράκια" προορίζονται για το Ισραήλ...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου