ΝΑΤΟ - μια επικίνδυνη συμμαχία
Στο κάτω κάτω, το Εργατικό Κόμμα της Βρετανίας, είχε αντιτεθεί στο ΝΑΤΟ στα μέσα της δεκαετίας του 80. Αλλά τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Οι ΗΠΑ, που πάντα κυριαρχούσαν στο ΝΑΤΟ, σύντομα άρχισαν την επανίδρυσή του και την περαιτέρω επέκτασή του. Μετά τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας πολλές χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης θέλησαν να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ.
Αυτό, φυσικά, ήταν πολύ ευχάριστο για τους αμερικανούς κατασκευαστές όπλων. Πράγματι ο επικεφαλής της επιτροπής για την επέκταση του ΝΑΤΟ, ο Bruce Jackson, ήταν και ο τεχνικός διευθυντής της Lokheed Martin, της μεγαλύτερης κατασκευάστριας όπλων στον κόσμο. Οπότε, στο πλαίσιο της πολιτικής της "διαλειτουργικότητας" του ΝΑΤΟ, δηλαδή της χρήσης του ίδιου πολεμικού εξοπλισμού από το προσωπικό του ΝΑΤΟ, οι νέες χώρες που εντάσσονταν δεν θα χρησιμοποιούσαν τον παλιό σοβιετικό στρατιωτικό εξοπλισμό, αλλά θα γίνονταν πελάτες των εταιριών όπως η Lokheed Martin, με παραγγελίες αξίας εκατομμυρίων δολαρίων.
Αυτό συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, ακόμα και σε χώρες με οικονομίες που με δυσκολία τα βγάζουν πέρα, όπως είναι η Ελλάδα.
Η επέκταση του ΝΑΤΟ μέχρι τα σύνορα της Ρωσίας αποτελεί μια πολύ προκλητική πολιτική. Οι κίνδυνοι αυτής της πολιτικής έχουν επισημανθεί πολλές φορές, αλλά το στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα και τα "γεράκια" της Δύσης δεν δίνουν καμία σημασία.
Μέχρι και σήμερα αυτό βοηθά τον πρόεδρο Πούτιν: όλο και περισσότεροι Ρώσοι πιστεύουν ότι η Δύση είναι εναντίον τους.
Δεκαετίες μετά [τη διάλυση του Συμφώνου] διαβάζουμε ειδήσεις όπως:
"Βρετανικά στρατεύματα έφτασαν στην Εσθονία, συμμετέχοντας σε μεγάλη νατοϊκή αποστολή στις χώρες της Βαλτικής, για να αποτρέψουν τη Ρωσική επιθετικότητα."
Από την αρχή του, το ΝΑΤΟ είχα πάντα μια πολιτική πυρηνικών εξοπλισμών. Συνεχίζει να ισχυρίζεται ότι τα πυρηνικά όπλα εξυπηρετούν την "διατήρηση της ειρήνης".
Είναι προφανές ότι τα πυρηνικά όπλα δεν αποτρέπουν τις συγκρούσεις.
Οι κυβερνήσεις, μεταξύ των οποίων και η Βρετανική, αναλύουν τους κινδύνους ασφάλειας όπως τον κυβερνοπόλεμο και την τρομοκρατία. Ας θυμηθούμε το χτύπημα στη Νέα Υόρκη το Σεπτέμβριο του 2001.
Οι ΗΠΑ τότε είχαν - και έχουν ακόμα - 13 υποβρύχια "Τρίαινα" εξοπλισμένα με πυρηνικά, από τα οποία τα 7 διασχίζουν τις θάλασσες σε πλήρη επιχειρησιακή ετοιμότητα. Η Βρετανία έχει 4, το 1 σε επιφυλακή στη θάλασσα. Σε τι χρησίμευσαν αυτά για την αποτροπή των τρομοκρατικών επιθέσεων;
Ακόμα χειρότερα, η πολιτική του ΝΑΤΟ είναι ακόμα αυτή της "πρώτης χρήσης πυρηνικών". Όταν ο τότε υπουργός άμυνας Geoff Hoon, ρωτήθηκε στο βρετανικό κοινοβούλιο για ποιο λόγο η Βρετανία έχει την πολιτική της "πρώτης χρήσης πυρηνικών", απάντησε: "Εξαιτίας των δεσμεύσεών μας στο ΝΑΤΟ."
Ακολουθώντας τις κατευθύνσεις της Αμερικανικής διοίκησης και με την πολιτική των ΗΠΑ για παγκόσμια κυριαρχία, το ΝΑΤΟ έχει εγκαθιδρύσει μια αλυσίδα πυρηνικών βάσεων στην Ευρώπη, στο Βέλγιο, την Ιταλία, την Ολλανδία και στην Τουρκία στο Ιντσιρλίκ.
Αυτή η τελευταία βάση έχει αρχίσει να δημιουργεί προβλήματα καθώς δυσχεραίνει η σχέση του Ερντογάν με τις ΗΠΑ. Αυτό είναι ένα σοβαρό πρόβλημα για το ΝΑΤΟ: ο Ερντογάν είναι ένας καταπιεστικός δικτάτορας - πώς μπορεί λοιπόν η Τουρκία να παραμένει μέλος του ΝΑΤΟ;
Υποτίθεται ότι οι χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ υποστηρίζουν τις αρχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας - τα οποία εξώφθαλμα στερείται η Τουρκία.
Οι πυρηνικές βάσεις εμπίπτουν στην «πυρηνική πολιτική κοινής χρήσης» του ΝΑΤΟ - στην πραγματικότητα πρόκειται για παραβίαση της συνθήκης για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων.
Το ΝΑΤΟ συνεχίζει να επεκτείνεται. Η πολιτική της μη δράσης "εκτός περιοχής" έχει εγκαταλειφθεί εδώ και καιρό. Ο όρος "Βορειοατλαντικό" υποδηλώνει απλώς την κυριαρχία της πολιτικής των ΗΠΑ.
Στο στρατηγικό σχεδιασμό του το ΝΑΤΟ ισχυρίζεται ότι "η προώθηση της Ευρω-Ατλαντικής ασφάλειας, διασφαλίζεται καλύτερα με ένα ευρύ δίκτυο σχέσεων συνεργασίας με χώρες και οργανισμούς σε όλο τον κόσμο."
Το 1994 το ΝΑΤΟ ίδρυσε τη Συμμαχία για την Ειρήνη στην Ευρώπη, η οποία εκτείνεται μέχρι το Ουζμπεκιστάν. Το ΝΑΤΟ περικυκλώνει τη Ρωσία από δύση και ανατολή. Αυτές οι Συνεργασίες για την Ειρήνη περιλαμβάνουν πλέον 22 χώρες, μαζί με την "ουδέτερη" Ιρλανδία.
Υπάρχει έπειτα ο Μεσογειακός Διάλογος για συμφωνίες με χώρες της Μέσης Ανατολής. Πολύς κόσμος δεν γνωρίζει ότι το ΝΑΤΟ πραγματοποιεί στρατιωτικές ασκήσεις με το Ισραήλ. Το ΝΑΤΟ επίσης έχει συνάψει διμερείς σχέσεις - δηλαδή μεμονωμένες συνεργασίες - με το Αφγανιστάν, την Αυστραλία, το Ιράκ, την Ιαπωνία, τη Δημοκρατία της Κορέας (Ν. Κορέα) τη Νέα Ζηλανδία και το Πακιστάν.
Το 2014 πραγματοποιήθηκε στρατιωτική άσκηση με την Ιαπωνία, με την ονομασία "Ασπίδα του Ωκεανού", όπου στοχοποιούνταν ως εχθρός η Κίνα.
Έρχεται έπειτα μια δήλωση του ΝΑΤΟ ότι "η συνεργασία μεταξύ ΝΑΤΟ και ΟΗΕ συνεχίζει να αποτελεί σημαντική συνεισφορά στις επιχειρήσεις ασφάλειας ανά την υφήλιο. Η συμμαχία έχει σκοπό να βαθύνει τον πολιτικό διάλογο και την πρακτική συνεργασία με τα Ηνωμένα Έθνη, όπως ορίζεται στη δήλωση του ΝΑΤΟ / ΟΗΕ που υπεγράφη το 2008. "
Φαίνεται λοιπόν ότι το ΝΑΤΟ προσδένεται ως στρατιωτικός βραχίονας των ΗΕ. Αυτό δεν συνάδει με τη Χάρτα των Ηνωμένων Εθνών. Ο οργανισμός που ορίζεται από την Χάρτα για την αποτροπή και την επίλυση των συγκρούσεων με μη στρατιωτικά μέσα, την προώθηση της συνεργασίας σε ανθρωπιστικούς και άλλους σκοπούς, είναι ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, που ορίζεται στο κεφάλαιο 8 της Χάρτας των ΗΕ. Με 54 χώρες μέλη, εκτείνεται από την Ισλανδία μέχρι το Κιζιστάν και περιλαμβάνει και τη Ρωσία. Πόσες φορές ακούστηκε κάτι για το έργο αυτού του οργανισμού από τον τύπο, συγκριτικά με την προβολή που απολαμβάνει το ΝΑΤΟ;
Το ΝΑΤΟ είναι αυτό που μας πλασάρεται ως ειρηνοποιός οργανισμός. Άλλωστε οι ΗΠΑ διαθέτουν τις καλύτερες εταιρείες δημοσίων σχέσεων του κόσμου.
Μη μας παραπλανά η καταδίκη του ΝΑΤΟ από τον Ντ. Τραμπ. Δεν καταδικάζει τις πολιτικές του. Αυτό που θέλει είναι περισσότερα πυρηνικά όπλα σε όλον τον κόσμο, αν και αναρωτιέται κανείς αν αντιλαμβάνεται τη φρίκη που σκόρπισαν οι ΗΠΑ όταν χρησιμοποίησαν πυρηνικές βόμβες.
Και η Τερέζα Μέη, χωρίς ντροπή, δήλωσε ότι θα "πατούσε το κουμπί" όπως το ίδιο δήλωσε και η σκιώδης υπουργός άμυνας Νία Γκρίφιθ.
Ο Τραμπ θέλει περισσότερα χρήματα για πολεμικές δαπάνες, όπως φάνηκε όταν ανακοίνωσε την αύξηση κατά 54 δις του στρατιωτικού προϋπολογισμού - ενώ χιλιάδες στις ΗΠΑ ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.
Για να συνοψίσουμε:
- Οι χώρες μέλη του ΝΑΤΟ υποχρεούνται να αυξήσουν τις στρατιωτικές τους δαπάνες κατά 2% του ΑΕΠ τους. Αυτό σημαίνει μεγαλύτερη κλοπή χρημάτων από τις κοινωνικές ανάγκες, την υγεία, την παιδεία κλπ.
- Οι χώρες μέλη του ΝΑΤΟ πρέπει να διαθέσουν το 20% του αμυντικού τους προϋπολογισμού σε στρατιωτικό εξοπλισμό: πολεμικά πλοία, πολεμικά αεροπλάνα, μη επανδρωμένα, βόμβες.
- Το ΝΑΤΟ και οι χώρες μέλη του πολλαπλασιάζουν τις επιχειρήσεις εκτός των συνόρων τους και αυξάνουν την παρουσία τους στον κόσμο, μέσα από συνεργασίες και "συνασπισμούς προθύμων".
- Το ΝΑΤΟ επεκτείνει την πολιτική πυρηνικών όπλων, ως την κύρια "εξασφάλιση της ασφάλειας των συμμάχων" παρότι η πλειοψηφία των χωρών διαπραγματεύεται μια συνθήκη για την απαγόρευση των πυρηνικών.
Εντωμεταξύ, τα πυρηνικά στην Ευρώπη - υπό τον μανδύα του ΝΑΤΟ - και αλλού εκσυγχρονίζονται με κόστος πολλών δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου