Ο Υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ ομολογεί ότι δεν είχαν στοιχεία εναντίον του Άσσαντ για την επίθεση με χημικά

Χαμένη μέσα στην οχλοβοή που προκάλεσε το Υπόμνημα Nunes και ο Φάκελος Steele, κατέληξε η εντυπωσιακή δήλωση του Υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ, Τζέημς Μάτις, ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν "καμία απόδειξη" ότι η Συριακή κυβέρνηση χρησιμοποίησε το απαγορευμένο αέριο Σαρίν, εναντίον των ίδιων των Σύρων.

Η δήλωση αυτή καταρρίπτει το Υπόμνημα του Λευκού Οίκου, το οποίο αστραπιαία συντάχθηκε και αποχαρακτηρίστηκε, προκειμένου να δικαιολογήσει την επίθεση με Τόμαχωκ εναντίον της βάσης Σαϊράτ στη Συρία.

Ο Μάτις δεν περιορίζει χρονικά τη διαπίστωσή του, που σημαίνει ότι τόσο το περιστατικό του 2017 στο Χαν Σεϊκούν, όσο και η τραγωδία του 2013 στη Γκούτα αποτελούν ανεξιχνίαστες υποθέσεις για το Υπουργείο Άμυνας και την Μυστική του Υπηρεσία.

Επίσης, ο Μάτις παραδέχτηκε ότι τα στοιχεία για την υπόθεση προήλθαν από "ανθρωπιστικούς οργανισμούς και άλλους", αλλά δεν καταδεικνύουν τον πρόεδρο Άσσαντ ως ένοχο.

Υπήρξαν περιστατικά οργανοφωσφορικής δηλητηρίασης και στις δύο περιπτώσεις, αυτό είναι το σίγουρο. Αλλά η Αμερική κατηγόρησε τον Άσσαντ ως άμεσα υπεύθυνο για την επίθεση με Σαρίν και έφτασε ακόμα και να κατηγορεί τη Ρωσία ως συνένοχη για την τραγωδία στο Χαν Σεϊκούν.

Και τώρα, ο ίδιος ο στρατιωτικός αρχηγός της Αμερικής λέει επίσημα ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις που να υποστηρίζουν αυτά τα συμπεράσματα. Με τον τρόπο αυτό, ο Μάτις καταρρίπτει έμμεσα τους επεμβατιστές που είναι υπεύθυνοι για την διάδοση του αφηγήματος "φταίει ο Άσσαντ", και μάλιστα δύο φορές, χωρίς επαρκή στοιχεία, τουλάχιστον κατά την εκτίμηση του Πενταγώνου.

Αυτή η δυσαρμονία μεταξύ Λευκού Οίκου και Υπουργείου Άμυνας προκαλεί προβληματισμό, ειδικά αν λάβουμε υπόψιν την πληθώρα ειδικών για τα όπλα μαζικής καταστροφής, οι οποίοι αμφισβητούν το αφήγημα του Λευκού Οίκου σχετικά με τα χημικά όπλα της Συρίας.

Πολλοί σοβαροί ειδικοί και ερευνητές, όπως ο Hans Blix, ο Scott Ritter, ο Gareth Porter και ο Theodore Postol, αμφισβητούν την επίσημη θέση των ΗΠΑ ότι ο πρόεδρος Άσσαντ χρησιμοποίησε το Σαρίν.

Αυτοί οι αναλυτές έχουν εστιάσει στις τεχνικές όψεις αυτών των επιθέσεων και βρήκαν ότι δεν συνάδουν με τη χρήση από το κράτος του Σαρίν ως όπλου.

Στην περίπτωση της Γκούτα του 2013, για παράδειγμα, χρησιμοποιήθηκαν αυτοσχέδιες ρουκέτες του τύπου που χρησιμοποιούσαν οι αντάρτες. Το Υπόμνημα του Λευκού Οίκου για το Χαν Σεϊκούν φαίνεται να βασίζεται κυρίως στις μαρτυρίες των Λευκών Κρανών, οι οποίοι βιντεοσκοπήθηκαν να έρχονται σε επαφή με θύματα του αερίου Σαρίν, χωρίς οι ίδιοι να παθαίνουν τίποτα.

Επίσης, στο βίντεο φαίνονται αυτοί οι ίδιοι να φορούν στολές εκπαίδευσης, στον χώρο που υποτίθεται ότι συνέβη το πλήγμα, στο Χαν Σεϊκούν, γεγονός που καθιστά τη μαρτυρία τους τουλάχιστον ύποπτη. Η στολή εκπαίδευσης δεν προσφέρει κανενός είδους προστασία, άρα όλοι αυτοί θα έπρεπε να ήταν νεκροί, αν είχαν έρθει σε επαφή με το δολοφονικό αέριο.

Τα χημικά όπλα είναι ειδεχθή και παράνομα και αυτό το γνωρίζει καλύτερα από όλους η Κάρλα ντελ Πόντε. Αυτή ωστόσο, δεν μπόρεσε να εκπληρώσει το διάταγμα του Κοινού Ερευνητικού Μηχανισμού του ΟΗΕ στη Συρία και παραιτήθηκε ως ένδειξη διαμαρτυρίας επειδή οι ΗΠΑ αρνήθηκαν να ερευνήσουν πλήρως τους ισχυρισμούς για χρήση χημικών όπλων (συμπεριλαμβανομένου και του αερίου Σαρίν) από τους "αντάρτες" τζιχαντιστές, οι οποίοι συμμάχησαν με τις ΗΠΑ για την εκδίωξη του Άσσαντ από την προεδρία της χώρας.

Το γεγονός ότι οι ερευνητές του ΟΗΕ βρίσκονταν στη Συρία όταν συνέβη το περιστατικό στο Χαν Σεϊκούν, τον Απρίλιο του 2017, καθιστά πολύ αμφίβολη την υπόθεση ότι ο Άσσαντ θα έδινε εντολή για χρήση του Σαρίν εκείνο το χρονικό διάστημα. Η κοινή λογική λέει ότι θα επέλεγε οποιαδήποτε άλλη χρονική στιγμή για να χρησιμοποιήσει ένα απαγορευμένο όπλο το οποίο είχε συμφωνήσει να καταστρέψει και να μην χρησιμοποιήσει ποτέ.

Επίσης, με μια τέτοια κίνηση θα διακινδύνευε να χάσει και την υποστήριξη της Ρωσίας, εάν εγκαλούνταν ως εγκληματίας πολέμου.

Από τακτικής άποψης, ως πρώην στρατιωτικός, θεωρώ τελείως παράλογο να στοχεύσει κάποιος επίτηδες αμάχους και παιδιά, όπως ισχυρίζονται τα Λευκά Κράνη ότι έκανε ο Άσσαντ.

Σε μια εκπληκτική ανάλυση, ο Gareth Porter υποστηρίζει ότι η φωσφίνη θα μπορούσε να είχε απελευθερωθεί με εναέριο χτύπημα μιας χημικής αποθήκης, καθώς τα σύννεφα και τα θύματα δεν ήταν ίδια με αυτά του Σαρίν ΜιλΣπεκ και ειδικά με την πολυδοκιμασμένη Ρωσική βόμβα Σαρίν, την οποία οι ανεξάρτητες ομάδες, όπως η "bellingcat" ισχυρίζονται ότι χρησιμοποιήθηκε.

Η αξιοπιστία της Αμερικής δέχτηκε πλήγμα όταν ο Κόλιν Πάουελ κατηγόρησε ψευδώς στον ΟΗΕ το 2003 τον Σαντάμ Χουσεΐν ότι διέθετε κινούμενα εργαστήρια άνθρακα. Φτάνοντας στο 2017, συναντούμε τη Νίκι Χάλεϊ σε μια παρόμοια άβολη θέση, να ζητά από τη διεθνή κοινότητα να αναλάβει δράση εναντίον ενός μη Δυτικού ηγέτη, βασισμένη σε αδύναμα, αβάσιμα στοιχεία.

Τώρα ο Υπουργός Μάτις τροφοδοτεί όσους αμφισβητούν την προπαγάνδα των όπλων μαζικής καταστροφής, θέτοντας υπό αμφισβήτηση την αιτιολογία των ΗΠΑ για την πυραυλική επίθεση στη Συρία.

Παρότι σε καμία περίπτωση δεν απαξιούμε την καταστροφή που υπέστησαν οι άμαχοι στη Συρία, νομίζουμε ότι ήρθε η ώρα να σταματήσει η Αμερική πρώτα να πυροβολεί και μετά να κάνει ερωτήσεις.

Του Ian Wilkie
(Διεθνής δικηγόρος, βετεράνος στρατού των Η.Π.Α. και πρώην εργολάβος κοινοτήτων πληροφοριών)

Πηγή