Η στρατηγική του Ισραήλ στη Συρία
Το Ισραήλ, πιθανότατα, βρίσκεται πίσω από την πυραυλική επίθεση στη Συρία, που είχε ως θύματα τουλάχιστον 26 φιλοκυβερνητικούς μαχητές, εξ αυτών πολλοί Ιρανοί, η οποία έγινε αργά τη νύχτα της Κυριακής προς Δευτέρα (30/4). Ανάμεσα στους στόχους ήταν μια αποθήκη πυραύλων εδάφους - εδάφους, η οποία εξερράγη προκαλώντας δόνηση αντίστοιχη ενός μικρού σεισμού.
Ο Ιρανικός Τύπος αρχικά επιβεβαίωσε και αργότερα διέψευσε ότι καταστράφηκαν Ιρανικές εγκαταστάσεις, οδηγώντας έτσι στο συμπέρασμα ότι η Τεχεράνη προτιμά να αρνηθεί ότι υπήρξε συμβάν, επειδή δεν σκοπεύει να προβεί σε αντίποινα εναντίον του Ισραήλ αυτήν τη χρονική περίοδο.
Το Ισραήλ δεν έχει επιβεβαιώσει επίσημα ότι ευθύνεται για τις αεροπορικές επιθέσεις, ωστόσο τα Ισραηλινά ΜΜΕ αναφέρουν το γεγονός σαν να μην υπάρχει αμφιβολία ότι το Ισραήλ βρίσκεται πίσω από αυτές.
Το Ιράν μάλλον εκτιμά ότι δεν είναι προς το συμφέρον του να αναλάβει στρατιωτική δράση για αντίποινα εναντίον του Ισραήλ, μερικές ημέρες πριν την ακύρωση από τον Ντ. Τραμπ της συμφωνίας για τα πυρηνικά, στις 12 Μαΐου.
Η ηγεσία του Ιράν δεν θέλει να δώσει στον Τραμπ δικαιολογία γι' αυτήν του την απόφαση, αλλά να μπορεί να ρίξει όλη την ευθύνη στις ΗΠΑ για την αποχώρησή τους από τη συμφωνία του 2015.
Το Ισραήλ από τη μεριά του ίσως υπολογίζει ότι μπορεί να επωφεληθεί από αυτήν τη συγκρατημένη στάση του Ιράν στη Συρία για τις επόμενες μερικές εβδομάδες (ίσως και μήνες) ακόμα και αν κλιμακώσει τις επιθέσεις του εναντίον Ιρανικών στόχων.
Πρόκειται για μια στρατηγική υψηλού ρίσκου: πολλά εξαρτώνται από το εύρος των φιλοδοξιών του Ισραήλ στη Συρία. Μπορεί να περιμένει ισχυρή υποστήριξη από τις ΗΠΑ και το νέο "γεράκι", τον Υπουργό Εξωτερικών Μάικ Πομπέο, ο οποίος μόλις είχε αναχωρήσει από το Ισραήλ όταν διεξήχθη η επίθεση. Αν όμως οι αεροπορικές επιθέσεις του Ισραήλ στη Συρία συνεχιστούν και αρχίσουν να επηρεάζουν την ισορροπία των δυνάμεων σε αυτόν τον επταετή πόλεμο, τότε σίγουρα το Ιράν θα ανταποδώσει. Η αντίδραση του Ιράν σε εξελίξεις στη Μ. Ανατολή που επηρεάζουν τα συμφέροντά του (όπως η εισβολή του Ισραήλ στον Λίβανο το 1982 και η εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ το 2003) έρχονταν πάντα με καθυστέρηση, αλλά ήταν αποτελεσματικές.
Μια παρατεταμένη στρατιωτική δράση του Ισραήλ στη Συρία αποκλείεται να αφήσει άθικτους τους Ιρανικούς στόχους. Επίσης, θα προκαλέσει εμπλοκή της Ρωσίας, η οποία δεν θέλει να δει τις επιτυχίες του συμμάχου της, Μπασάρ Αλ Άσαντ, να ανατρέπονται από το Ισραήλ. Οι σχέσεις ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Ρωσία επιδεινώνονται: το Ισραήλ ενημέρωνε τη Ρωσία για επικείμενες επιθέσεις του, αλλά αναφέρεται ότι αυτός ο σύνδεσμος έχει πια διακοπεί.
Οι επιθέσεις του Ισραήλ στη Συρία έχουν αυξηθεί φέτος και κυρίως εστιάζουν σε εγκαταστάσεις όπου φημολογείται ότι βρίσκονται Ιρανοί μαχητές και εξοπλισμός. Ανάμεσα στα σοβαρά περιστατικά, η κατάρριψη ενός Ισραηλινού μαχητικού αεροπλάνου μετά από βομβιστική επίθεση στη Συρία στις 9 Φεβρουαρίου και η επίθεση του Ισραήλ στην αεροπορική βάση Τ4, ανάμεσα στη Χομς και την Παλμύρα στις 9 Απριλίου, στην οποία σκοτώθηκαν επτά Ιρανοί.
Το Ισραήλ έχει σίγουρα τη δυνατότητα να προκαλέσει πλήγματα στο Ιράν στη Συρία, αλλά δεν μπορεί να το αναγκάσει να φύγει από τη χώρα. Αν προσπαθήσει να κάνει κάτι τέτοιο, αυτό θα προκαλέσει ευρύτερο πόλεμο. Η πολιτική των ΗΠΑ στη Συρία είναι αντιφατική, με τον Τραμπ από τη μια να παρουσιάζει το Ιράν ως την πηγή του κακού την οποία πρέπει να πολεμήσει και από την άλλη να δηλώνει ότι θέλει να αποσύρει τις Αμερικανικές δυνάμεις από τη χώρα.
Μια Ιρανο-Ισραηλινή σύγκρουση στη Συρία θα προσθέσει ένα ακόμα πολεμικό μέτωπο σε αυτήν την σύγκρουση η οποία είναι ήδη πολυμέτωπη. Αν συνεχιστεί, μπορεί να τραβήξει τη Χεζμπολά στον Λίβανο, που είναι ένας σημαντικός σύμμαχος του Άσαντ. Οι ΗΠΑ μπορεί να υποστηρίζουν μια πιο επιθετική στάση του Ισραήλ στη Συρία, αλλά η εμμονή του Τραμπ ότι το Ιράν είναι η πηγή της αποσταθεροποίησης στη Μ. Ανατολή είναι επικίνδυνα υπεραπλουστευτική και προκαλεί μεγαλύτερη αποσταθεροποίηση στην ήδη ασταθή περιοχή.
Το Ισραήλ δεν έχει επιβεβαιώσει επίσημα ότι ευθύνεται για τις αεροπορικές επιθέσεις, ωστόσο τα Ισραηλινά ΜΜΕ αναφέρουν το γεγονός σαν να μην υπάρχει αμφιβολία ότι το Ισραήλ βρίσκεται πίσω από αυτές.
Το Ιράν μάλλον εκτιμά ότι δεν είναι προς το συμφέρον του να αναλάβει στρατιωτική δράση για αντίποινα εναντίον του Ισραήλ, μερικές ημέρες πριν την ακύρωση από τον Ντ. Τραμπ της συμφωνίας για τα πυρηνικά, στις 12 Μαΐου.
Η ηγεσία του Ιράν δεν θέλει να δώσει στον Τραμπ δικαιολογία γι' αυτήν του την απόφαση, αλλά να μπορεί να ρίξει όλη την ευθύνη στις ΗΠΑ για την αποχώρησή τους από τη συμφωνία του 2015.
Το Ισραήλ από τη μεριά του ίσως υπολογίζει ότι μπορεί να επωφεληθεί από αυτήν τη συγκρατημένη στάση του Ιράν στη Συρία για τις επόμενες μερικές εβδομάδες (ίσως και μήνες) ακόμα και αν κλιμακώσει τις επιθέσεις του εναντίον Ιρανικών στόχων.
Πρόκειται για μια στρατηγική υψηλού ρίσκου: πολλά εξαρτώνται από το εύρος των φιλοδοξιών του Ισραήλ στη Συρία. Μπορεί να περιμένει ισχυρή υποστήριξη από τις ΗΠΑ και το νέο "γεράκι", τον Υπουργό Εξωτερικών Μάικ Πομπέο, ο οποίος μόλις είχε αναχωρήσει από το Ισραήλ όταν διεξήχθη η επίθεση. Αν όμως οι αεροπορικές επιθέσεις του Ισραήλ στη Συρία συνεχιστούν και αρχίσουν να επηρεάζουν την ισορροπία των δυνάμεων σε αυτόν τον επταετή πόλεμο, τότε σίγουρα το Ιράν θα ανταποδώσει. Η αντίδραση του Ιράν σε εξελίξεις στη Μ. Ανατολή που επηρεάζουν τα συμφέροντά του (όπως η εισβολή του Ισραήλ στον Λίβανο το 1982 και η εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ το 2003) έρχονταν πάντα με καθυστέρηση, αλλά ήταν αποτελεσματικές.
Μια παρατεταμένη στρατιωτική δράση του Ισραήλ στη Συρία αποκλείεται να αφήσει άθικτους τους Ιρανικούς στόχους. Επίσης, θα προκαλέσει εμπλοκή της Ρωσίας, η οποία δεν θέλει να δει τις επιτυχίες του συμμάχου της, Μπασάρ Αλ Άσαντ, να ανατρέπονται από το Ισραήλ. Οι σχέσεις ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Ρωσία επιδεινώνονται: το Ισραήλ ενημέρωνε τη Ρωσία για επικείμενες επιθέσεις του, αλλά αναφέρεται ότι αυτός ο σύνδεσμος έχει πια διακοπεί.
Οι επιθέσεις του Ισραήλ στη Συρία έχουν αυξηθεί φέτος και κυρίως εστιάζουν σε εγκαταστάσεις όπου φημολογείται ότι βρίσκονται Ιρανοί μαχητές και εξοπλισμός. Ανάμεσα στα σοβαρά περιστατικά, η κατάρριψη ενός Ισραηλινού μαχητικού αεροπλάνου μετά από βομβιστική επίθεση στη Συρία στις 9 Φεβρουαρίου και η επίθεση του Ισραήλ στην αεροπορική βάση Τ4, ανάμεσα στη Χομς και την Παλμύρα στις 9 Απριλίου, στην οποία σκοτώθηκαν επτά Ιρανοί.
Το Ισραήλ έχει σίγουρα τη δυνατότητα να προκαλέσει πλήγματα στο Ιράν στη Συρία, αλλά δεν μπορεί να το αναγκάσει να φύγει από τη χώρα. Αν προσπαθήσει να κάνει κάτι τέτοιο, αυτό θα προκαλέσει ευρύτερο πόλεμο. Η πολιτική των ΗΠΑ στη Συρία είναι αντιφατική, με τον Τραμπ από τη μια να παρουσιάζει το Ιράν ως την πηγή του κακού την οποία πρέπει να πολεμήσει και από την άλλη να δηλώνει ότι θέλει να αποσύρει τις Αμερικανικές δυνάμεις από τη χώρα.
Μια Ιρανο-Ισραηλινή σύγκρουση στη Συρία θα προσθέσει ένα ακόμα πολεμικό μέτωπο σε αυτήν την σύγκρουση η οποία είναι ήδη πολυμέτωπη. Αν συνεχιστεί, μπορεί να τραβήξει τη Χεζμπολά στον Λίβανο, που είναι ένας σημαντικός σύμμαχος του Άσαντ. Οι ΗΠΑ μπορεί να υποστηρίζουν μια πιο επιθετική στάση του Ισραήλ στη Συρία, αλλά η εμμονή του Τραμπ ότι το Ιράν είναι η πηγή της αποσταθεροποίησης στη Μ. Ανατολή είναι επικίνδυνα υπεραπλουστευτική και προκαλεί μεγαλύτερη αποσταθεροποίηση στην ήδη ασταθή περιοχή.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου