Φοβούνται ένα γενοκτόνο; Ο Ερντογάν βρίζει χυδαία, εκβιάζει ασύστολα και απειλεί ευθέως…


Είναι ενδεικτικό της κατάντιας των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων ότι καμιά κυβέρνηση και ούτε βέβαια η Ευρωπαϊκή Ενωση, δεν απαντούν αποτελεσματικά στα όσα πολιτικά χυδαία τους καταλογίζει ο Ταγίπ Ερντογάν, και κυρίως στις κατηγορίες περί ναζισμού, τρομοκρατίας, και ρατσισμού. Ποιος τα λέει αυτά; Ένας γενοκτόνος! Ένας ρατσιστής! Ένας με τη βούλα τρομοκράτης! Ένας ισλαμοφασίστας! Τα λέει ένας εκπρόσωπος ενός κράτους το οποίο διέπραξε την πρώτη γενοκτονία του 20ου αιώνα κατά των αυτόχθονων χριστιανικών πληθυσμών της Μικράς Ασίας -Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων, Ζοροαστρών και τώρα των Κούρδων. Τα λέει ο αρχηγός ενός κράτους που ξοδεύει εκατομμύρια δολάρια σε μια παγκόσμια καμπάνια άρνησης της αιματοβαμμένης ιστορίας της χώρας του που περηφανεύεται πως δεν διέπραξε εκατομμύρια ατομικά και συλλογικά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας αλλά και το οποίο περηφανεύεται, ταυτόχρονα, πως οι χριστιανικοί πληθυσμοί της Μικράς Ασίας καλώς σφαγιάστηκαν! (Δες κείμενο μου στον “Φ”, “Αρνητές αλλά και Περήφανοι Γενοκτόνοι, 5/4/2015.) 

“Οι μουσουλμάνοι δεν διαπράττουν γενοκτονίες”, δήλωσε το 2009 ο Ερντογάν για να εξαγνίσει τον γενοκτόνο Πρόεδρο του Σουδάν Ομάρ αλ Μπασίρ για τα εγκλήματα που διέπραττε και που συνεχίζει μέχρι σήμερα να διαπράττει κατά των χριστιανικών πληθυσμών του Νοτίου Σουδάν. Αφού έτσι έχουν τα πράγματα, τότε πως και ποιοι εξαφάνισαν τους χριστιανικούς πληθυσμούς της Μικράς Ασίας; Πέραν της ανεξήγητης φοβίας, δεν χρειάζεται πολύ ψάξιμο για να διαπιστώσουμε τους λόγους για αυτή την πολιτική κατάντια των ευρωπαίων και των δυτικών, συμπεριλαμβανομένων και των ΗΠΑ. 

Το 1979, την Άνοιξη, σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στην αμερικανική επιθεώρηση Foreign Affairs ένας Τούρκος πρωθυπουργός, που δεν κατονομάζεται αλλά που πρέπει να ήταν ο Σουλεΐμάν Ντεμιρέλ, δήλωνε χωρίς αιδώ στον συγγραφέα του κειμένου D. Rostow, πως οι ΗΠΑ θα πρέπει να πληρώνουν τους λογαριασμούς της Τουρκίας διότι την έχουν ανάγκη στο πλαίσιο του Ψυχρού Πολέμου. (“You must pay our bills because you need us”). Έτσι ξερά. Ίσως πιο χαρακτηριστική και εξηγηματική είναι η θέση του Βρετανού διπλωμάτη Ρόμπερσον που το 1958, και με αναφορά στην Κύπρο, έγραφε: 

“Η Τουρκία είναι νευραλγική, η θέση μας είναι ανήθικη (“unethical”) αλλά οι στρατηγικές και εμπορικές πραγματικότητες δεν μας αφήνουν άλλες επιλογές. Η Τουρκία κάνει τρελά πράγματα, αλλά την χρειαζόμαστε, το ΝΑΤΟ χρειάζεται την Τουρκία, υπάρχουν βάσεις εκεί κλπ».

Χαρακτήρισε δε τη θέση της Τουρκίας ως απατεωνίστικη (“deceitful”). Αυτή είναι η εξήγηση διαχρονικά της χαμέρπειας των ευρωπαίων προς την Άγκυρα. Και την είδαμε και πρόσφατα με τον τέως Σύμβουλο Ασφαλείας του νεοεκλεγέντος Τραμπ να σχίζει τα ρούχα του και τα οπίσθια του κάνοντας λόμπι υπέρ της ισλαμοφασιστικής Τουρκίας του Ερντογάν. Όσο δηλαδή αλλάζουν τα πράγματα, στις σχέσεις Τουρκίας και των ευρωατλαντιστών και του “δικού” μας Άιντα, τόσο παραμένουν τα ίδια. Εδώ, παρεμπιπτόντως, εντοπίζεται και το κλειδί της συμπεριφοράς του ευρωατλανιστή Άιντα στην Κύπρο. 

Για τον υποχθόνιο ρόλου του τελευταίου ως νεροκουβαλητή της Άγκυρας θα επανέλθω στο άμεσο μέλλον. Η Τουρκία μαζί με τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, υπήρξε ο νονός του ισλαμιστικού κράτους των αποκεφαλιστών- του ISIS. H Τουρκία εκπαίδευσε τους ισλαμιστές και τους παρείχε όπλα, συστήματα επικοινωνίας και δεδομένα. Οι τουρκικές υπηρεσίες παρείχαν στους ισλαμιστές πληροφορίες για τους σχεδιασμούς και τις στρατιωτικές δυνατότητες της Συρίας. Η Τουρκία παρείχε γραφεία για στους ισλαμιστές για την στρατολόγηση και για την ασφαλή μετάβαση των ισλαμιστών στην Συρία και την Ευρώπη. Τους παρείχε χρηματοδότηση αγοράζοντας πετρέλαιο από την ISIS. Τους παρείχε επίσης περίθαλψη σε νοσοκομεία καθώς και προπαγανδιστικά φόρα. 

Μέσω Τουρκίας και με την ανοχή του κράτους, Τούρκοι πολίτες αγόραζαν και μετέφεραν αμύθητης αξίας αρχαιολογικούς θησαυρούς από Συρία και Ιράκ και τους πουλούσαν στην Ευρώπη. Και είναι στην Τουρκία που κατέληξαν δεκάδες συριακά εργοστάσια που οι τζινχαντιστές αποσυναρμολόγησαν και πούλησαν σε Τούρκους. Τέλος, και για να μην ξεχνάμε, το 2003 η Τουρκία πούλησε ανοικτά την σύμμαχο της ΗΠΑ στον πόλεμο κατά του Σαντάμ Χουσέιν. Η Τουρκία βρίζει χυδαία, εκβιάζει ασύστολα και απειλεί ευθέως την ΕΕ με Ιερό Πόλεμο- Τζιχαντ, ενώ η τελευταία την επιβραβεύει με δις ευρώ για το προσφυγικό και χωρίς να παγώνει τις διμερείς διαπραγματεύσεις. 

Όμως ο πραγματικός εκβιασμός θα αρχίσει όταν η ΕΕ δεν θα μπορεί πλέον να δωροδοκεί τον Ταγίπ Ερντογάν. Τότε είναι που θα αρχίσουν να κτυπούν τα τύμπανα. Τότε είναι που η Ευρώπη θα αρχίσει να χορεύει ανατολίτικα. 

Υ. Γ. Η τελευταία τζιχαντιστική επίθεση στο Λονδίνο που άφησε πέντε νεκρούς και αρκετούς τραυματίες θα πρέπει να χρεωθεί προσωπικά στον Τούρκο τζιχαντιστή ηγέτη o οποίος την προηγούμενη μόλις μέρα απειλούσε πως κανένας ευρωπαίος δεν θα ήταν πλέον ασφαλής στη χώρα του. Είχε και έχει και το θράσος ο αθεόφοβος να είναι, διαβάζουμε, ο πρώτος ηγέτης που πήρε την κυρία Μέι για να την συλλυπηθεί. Θα βρεθεί όμως κάποιος μη λαγόκαρδος Ευρωπαίος ηγέτης που θα τον δακτυλοδείχνει και να του χρεώνει τις δολοφονίες; Τέτοιοι ηγέτες έχουν, δυστυχώς, παύσει να υπάρχουν προ πολλού.

Σχόλια