ΗΠΑ. Ιδιωτικές φυλακές: ασφαλής επένδυση, σίγουρα κέρδη!

[Σχόλιο από τα Μαντάτα: Το παρακάτω άρθρο έχει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον, λαμβάνοντας υπόψιν τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης, και ειδικά την τοποθέτηση του Π. Κοντολέοντος στη θέση του διευθυντή της ΕΥΠ.
Ο Π. Κοντολέων υπήρξε διευθυντικό στέλεχος της G4S, μιας εταιρείας που εκτός από υπηρεσίες ιδιωτικής φύλαξης (security) ενεργοποιείται σε διεθνές επίπεδο και στον στρατιωτικό τομέα (μισθοφόροι) με ανάμιξη, μεταξύ άλλων, στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, αλλά και στην λειτουργία ιδιωτικών φυλακών σε Μ. Βρετανία, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία και Ν. Αφρική.]

"Η μαζική φυλάκιση, σε βαθμό που δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία, είναι ένα θεμελιώδες γεγονός στη χώρα μας [ΗΠΑ] σήμερα -ίσως το κυρίαρχο θεμελιώδες γεγονός, όπως η δουλεία ήταν το θεμελιώδες γεγονός του 1850. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν τώρα περισσότεροι μαύροι στα χέρια του συστήματος δικαιοσύνης (σε φυλακή ή σε αναστολή ή με περιοριστικούς όρους) απ' όσοι ήταν οι σκλάβοι τότε. Γενικά, αυτή τη στιγμή υπάρχουν περισσότεροι άνθρωποι υπό "σωφρονιστική επίβλεψη" στην Αμερική (περισσότεροι από 6 εκατομμύρια) από όσους ήταν στο Αρχιπέλαγος Γκούλαγκ την εποχή της ακμής του Στάλιν." (Adam Gopnik, “The Caging of America“)

Σε μια εποχή όπου η ελευθερία γίνεται όλο και περισσότερο η εξαίρεση παρά ο κανόνας, η φυλάκιση Αμερικανών σε ιδιωτικές φυλακές που διοικούνται από μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους έχει γίνει πηγή κερδοφορίας για μεγάλες μπίζνες. Κάποτε, το Αμερικανικό ποινικό σύστημα λειτουργούσε υπό την γενική ιδέα ότι οι επικίνδυνοι εγκληματίες έπρεπε να κλειστούν στη φυλακή για την προστασία του κοινωνικού συνόλου. Σήμερα, καθώς οι Πολιτείες προσπαθούν να εξοικονομήσουν χρήματα, αναθέτοντας τις φυλακές σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, το ελαττωματικό, αλλά αποδοτικό αμερικανικό "σύστημα δικαιοσύνης" αντικαθίσταται από μια ακόμα πιο ελαττωματική και ύπουλη μορφή μαζικής τιμωρίας που βασίζεται στη σκοπιμότητα του κέρδους.

Όπως αναφέρει ο συγγραφέας Adam Gopnik στο New Yorker:

"Όλο και περισσότερες φυλακές στην Αμερική δίνονται με συμβόλαια, ως κερδοσκοπικές επιχειρήσεις σε κερδοσκοπικές εταιρείες. Οι εταιρείες πληρώνονται από το κράτος και τα κέρδη τους εξαρτώνται από το να ξοδεύουν όσο γίνεται λιγότερα για τους φυλακισμένους και τις φυλακές. Δύσκολα μπορούμε να φανταστούμε μεγαλύτερη αντίφαση ανάμεσα στο δημόσιο συμφέρον και το ιδιωτικό κέρδος: το συμφέρον των ιδιωτικών φυλακών δεν εδράζεται στο κοινό καλό, που είναι να έχεις τον μικρότερο δυνατό αριθμό φυλακισμένων, αλλά στο να έχεις όσο γίνεται περισσότερους, με τη φθηνότερη δυνατή υποδομή."

Σκεφτείτε το εξής: παρά το γεγονός ότι τα βίαια εγκλήματα στην Αμερική έχουν μειωθεί, τα ποσοστά φυλάκισης έχουν τριπλασιαστεί από το 1980. Περίπου 13 εκατ. άτομα μπαίνουν στις αμερικανικές φυλακές κάθε χρόνο. Πάνω από 6 εκατ. βρίσκονται υπό "σωφρονιστική επιτήρηση" στην Αμερική, που σημαίνει ότι 1 στους 50 Αμερικανούς αντιμετωπίζει το ποινικό σύστημα, είτε ως φυλακισμένος, είτε σε αναστολή είτε με περιοριστικούς όρους. Σύμφωνα με το Ομοσπονδιακό Γραφείο Φυλακών, η πλειονότητα των κρατουμένων στις ομοσπονδιακές φυλακές έχουν καταδικαστεί για ναρκωτικά -κυρίως μαριχουάνα. Αυτή τη στιγμή, 1 στους 100 Αμερικανούς εκτίει την ποινή του σε κάποια φυλακή.

Καθόλου παράξενο, λοιπόν, που οι αμερικανικές φυλακές είναι υπερπλήρεις. Η παροχή ασφάλειας, στέγασης, τροφής, ιατρικής περίθαλψης κλπ για 6 εκατ. Αμερικανούς μπορεί να είναι δυσβάσταχτο φορτίο για τις Πολιτείες που στενάζουν για ρευστό, αλλά για τις κερδοσκοπικές εταιρείες, όπως η Corrections Corp of America (CCA) και η GEO Group, τις ηγετικές εταιρείες στην σωφρονιστική βιομηχανία, αποτελεί ένα χρυσωρυχείο της τάξης των $70 δις. Για τον λόγο αυτόν, η CCA έκανε πρόταση στους υπεύθυνους των φυλακών σε 48 Πολιτείες, να αγοράσει και να διαχειρίζεται τις δημόσιες φυλακές με σημαντική εξοικονόμηση χρημάτων για τις Πολιτείες. Σε αντάλλαγμα, οι φυλακές θα πρέπει να έχουν τουλάχιστον 1.000 κλίνες και οι Πολιτείες θα πρέπει να συμφωνήσουν ότι θα διατηρούν τουλάχιστον 90% πληρότητα για τουλάχιστον τα επόμενα 20 χρόνια.

Το πρόβλημα με αυτό το σενάριο είναι ότι ενώ οι Πολιτείες μπορεί να δελεαστούν από αυτήν την γρήγορη εισροή χρημάτων, θα είναι "υποχρεωμένες να διατηρούν την πληρότητα και έτσι θα υπάρχει υπόγεια πίεση για αυστηροποίηση των νόμων που ορίζουν τις ποινές με ξεκάθαρη πρόθεση να οδηγήσουν τον κόσμο [στη φυλακή]." Δυστυχώς, αυτό ακριβώς συνέβη. Ανάμεσα στους νόμους που είχαν ως στόχο την αύξηση των φυλακισμένων για τα κέρδη των εταιρειών όπως η CCA, είναι ένας νόμος που προβλέπει ποινή από 25 έτη έως ισόβια σε όσους έχουν πολλαπλές καταδίκες για κακούργημα και ένας νόμος που προβλέπει ότι οι ποινές φυλάκισης θα πρέπει να εκτίονται κατά το μεγαλύτερο μέρος τους ή και εξ ολοκλήρου.

Μέρος της επένδυσης της CCA και της GEO Group, περιλαμβάνει και τη δημιουργία "ηπιότερων" φυλακών με μίνιμουμ ασφάλεια, σχεδιασμένων για την κράτηση παράνομων μεταναστών, ειδικά κρατουμένων χαμηλής επικινδυνότητας όπως γυναίκες και παιδιά. Καθώς η μετανάστευση είναι ένα διαρκές πρόβλημα, ειδικά στις νοτιοδυτικές πολιτείες, και περισσότερα από 250 τέτοια κέντρα κράτησης υπάρχουν ανά τη χώρα, είναι ευκαιρία για μεγαλύτερα κέρδη. Για παράδειγμα, η GEO στο Τέξας, υπερηφανεύεται για " εγκαταστάσεις 608 κλινών, φρεσκοβαμμένες και με καινούργιους τάπητες, σε 29 στρέμματα γεωργικής γης στο αγροτικό νότιο Τέξας. Αντί για κελιά, φόρμες φυλακής και αγκαθωτά συρματοπλέγματα, οι κρατούμενοι θα κοιμούνται σε οκτάκλινα υπνωτήρια, φορώντας άνετα καθημερινά ρούχα, τζην και τι-σερτ. Οι ψηλοί τοίχοι της εγκατάστασης περικλείουν καταπράσινες αυλές με γήπεδα βόλευ, ποδοσφαίρου και μπασκέτες, όπου οι κρατούμενοι θα είναι ελεύθεροι να τριγυρίζουν όλη μέρα." Όλα αυτά, βέβαια, με τα χρήματα των φορολογουμένων.

"Και κάπου εδώ το σενάριο γίνεται τρομαχτικό", όπως παρατηρεί ο Joe Weisenthal στο Business Insider, "επειδή ως επενδυτής ποντάρεις στο σενάριο όπου περισσότερα άτομα κλείνονται στη φυλακή." Στοχεύοντας σε πιθανούς επενδυτές, η CCA τονίζει ότι οι ιδιωτικές φυλακές αποτελούν μια μοναδική επένδυση, η οποία αντέχει σε περιόδους ύφεσης, μπορεί να αγκαλιάσει πάνω από το 90% της αγοράς, έχει χαμηλό ανταγωνισμό, υψηλά ποσοστά υποτροπής των φυλακισμένων και τη δυνατότητα για "επιταχυνόμενο ρυθμό αύξησης των φυλακισμένων, ως αποτέλεσμα της ύφεσης". Με άλλα λόγια, η φυλάκιση ανθρώπων για το κέρδος είναι ένα σίγουρο στοίχημα, καθώς ο πληθυσμός των ΗΠΑ αυξάνει δραματικά, αυξάνει αναλογικά και ο αριθμός των φυλακισμένων -και περισσότεροι φυλακισμένοι σημαίνουν μεγαλύτερα κέρδη.

Έτσι, με το πρόσχημα ότι αντιμετωπίζουν με αυστηρότητα το έγκλημα, οι κυβερνήτες των Πολιτειών μπορούν να γεμίζουν τα θησαυροφυλάκιά τους και τα κελιά των εταιρικών ευεργετών τους. Όσο κερδοφόρο όμως κι αν είναι ένα ιδιωτικοποιημένο σύστημα φυλακών για τους επενδυτές, τόσο αντιβαίνει σε οποιαδήποτε μέτρα στοχεύουν στην αναμόρφωση των κρατουμένων και τη μείωση του εγκλήματος. Η CCA το γνωρίζει αυτό. Έχει φροντίσει, λοιπόν, να προειδοποιήσει τους επενδυτές της ότι η προσπάθεια για αποποινικοποίηση ορισμένων παραβάσεων, όπως είναι η χρήση ναρκωτικών (κυρίως η κατοχή μαριχουάνας) μπορεί να μειώσει τα κέρδη τους, Το ίδιο και τα μέτρα που στοχεύουν στην μείωση των δυσανάλογων επιπτώσεων του ποινικού συστήματος στις μειονότητες, δεδομένου ότι τα ποσοστά φυλάκισης των μαύρων είναι 7 φορές μεγαλύτερα από αυτά των λευκών. Οι μετανάστες, επίσης, επηρεάζονται έντονα, με περίπου 2,5 εκατ. να έχουν μπει στο σύστημα κράτησης μεταναστών από το 2003. Καθώς οι ιδιωτικές φυλακές αρχίζουν να κυριαρχούν, τα πολλά, προβληματικά χαρακτηριστικά του λεγόμενου συστήματος ποινικής δικαιοσύνης (ρατσισμός, οικονομική ανισότητα, άνιση πρόσβαση σε νομική εκπροσώπηση κλπ) θα γίνουν ακόμα πιο έντονα. 

Χωρίς αμφιβολία, το σύστημα που είναι ήδη διάτρητο από τη διαφθορά, θα γίνει ακόμα πιο διεφθαρμένο. Για παράδειγμα, το σκάνδαλο που ξέσπασε το 2009 στον νομό της Λουζέρνης στην Πενσυλβάνια. Επί 10 χρόνια, η Mid Atlantic Youth Service Corporation, η εταιρεία που ειδικεύεται σε ιδιωτικές φυλακές για ανήλικους παραβάτες, πλήρωνε δύο δικαστές για να καταδικάζουν νέους και να τους στέλνουν στις ιδιωτικές φυλακές. Από τις αίθουσες αυτών των δικαστών, οι οποίοι έβγαλαν πάνω από 2,6 εκατ. δολάρια με αυτήν την απάτη, πέρασαν πάνω από 5.000 παιδιά, πολλά από τα οποία καταδικάστηκαν σε φυλάκιση για μικροπαραβάσεις, όπως η κλοπή DVD από πολυκαταστήματα, και η καταπάτηση κενών κτιρίων. Όταν αποκαλύφθηκε η διαπλοκή, ο ένας δικαστής καταδικάστηκε σε 17,5 χρόνια φυλάκιση και ο άλλος σε 28, αλλά ήδη χιλιάδες ζωές νέων ανθρώπων είχαν καταστραφεί.

Μ' αυτόν τον τρόπο, μικροπαραβάσεις, από χρήση ναρκωτικών μέχρι μικροκλοπές, παραδίδονται στα χέρια επιχειρηματικών ομίλων για μακρόχρονες καταδίκες, γεγονός που δεν προστατεύει την κοινωνία ούτε μειώνει την υποτροπή. Καλλιεργείται ένα ανάποδο δικαστικό σύστημα, το οποίο έχει αρχίσει να χαρακτηρίζει τις ΗΠΑ, ένα δικαστικό σύστημα που βασίζεται στην αύξηση της δύναμης και των κερδών του κράτους-επιχείρηση.

Άσχετα από το τι λένε οι πολιτικοί και οι διευθυντές των εταιρειών, η ιδιωτικοποίηση των φυλακών δεν είναι μια οικονομικά υπεύθυνη πρακτική, ούτε συνάδει με τις αρχές του δικαίου. Απλώς ενθαρρύνει τη φυλάκιση χάριν του κέρδους και παραδίδει εκατομμύρια Αμερικανούς, οι περισσότεροι ανήλικοι και μη βίαιοι παραβάτες, στα χέρια μεγάλων εταιρειών, για μακρόχρονες καταδίκες, δεν προστατεύει το κοινωνικό σύνολο, ούτε αποτρέπει την υποτροπή. Πρόκειται για μια διεστραμμένη αντίληψη του πώς πρέπει να λειτουργούν οι φυλακές, ότι δηλαδή θα πρέπει να είναι συνέχεια γεμάτες, η οποία μόνο κακό μπορεί να προκαλέσει. 

Πηγή: huffpost 

Μετάφραση: Μαντάτα