Πολεμικό Ναυτικό – Το 30% των αποστολών αφορούν το ΝΑΤΟ!

Κυβέρνηση και Ένοπλες Δυνάμεις χωμένες μέχρι τα μπούνια στα επικίνδυνα σχέδια ΗΠΑ – ΝΑΤΟ

Το ένα τρίτο των ωρών του στη θάλασσα περνάει το Πολεμικό Ναυτικό, σε αποστολές του ΝΑΤΟ και «υπέρ τρίτων»!

Βυθισμένες μέχρι τα μπούνια σε αποστολές, επιχειρήσεις, επικίνδυνα, γενικά, σχέδια του ευρωατλαντικού άξονα είναι οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, με ευθύνη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, που σπρώχνει τη χώρα ολοένα και πιο βαθιά στη δίνη των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Ενδεικτικά ως προς αυτό είναι ορισμένα στοιχεία για το Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ), που αποδεικνύουν ότι προσωπικό και μέσα περνούν χιλιάδες ώρες ετησίως στις θάλασσες για τις ανάγκες ΝΑΤΟ – ΕΕ ή και σε επιχειρήσεις που εμφανίζονται με «καπέλο» ΟΗΕ και στην πράξη αποσκοπούν στην τήρηση της ευρωατλαντικής «τάξης και ασφάλειας» στην Κεντροανατολική Μεσόγειο.

Όλες αυτές οι επιχειρήσεις καμιά σχέση δεν έχουν με την άμυνα της χώρας και την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της.

Αντίθετα, εκθέτουν τους στρατευμένους και συνολικά το λαό σε μεγάλους κινδύνους.

Σύμφωνα με μια σειρά στοιχεία από αρμόδιες πηγές του ΠΝ, στην λεγόμενη: «Ποσοστιαία Κατανομή Ημερών Επιχειρησιακής Απασχόλησης» του Στόλου τα ποσοστά κατανέμονται ως εξής:

• Σχεδόν το 25% των ημερών επιχειρησιακής αποστολής ετησίως πηγαίνει για τις περιλάλητες «διεθνείς υποχρεώσεις» της χώρας, ενώ υπάρχει και ένα 5% που καταναλώνεται «υπέρ τρίτων».
• Κάτι παραπάνω από 45% των ημερών επιχειρησιακής αποστολής πηγαίνει για τις λεγόμενες «εθνικές δραστηριότητες» και 25% για επιχειρησιακή εκπαίδευση.

Αν τα παραπάνω υπολογιστούν σε μέρες, αυτό σημαίνει – όπως εξηγούν αρμόδια στελέχη του ΠΝ – ότι πλοία και προσωπικό του ΠΝ θαλασσοδέρνονται πάνω από χίλιες μέρες (τα πλοία συνολικά) ετησίως για επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ (συγκαταλέγονται και οι «δραστηριότητες ελέγχου» των προσφυγικών ροών).

Συν άλλες 300 μέρες για ασκήσεις του ΝΑΤΟ. Συν περίπου 200 μέρες για δραστηριότητες με καπέλο ΕΕ ή ΟΗΕ.

Για παράδειγμα, στη ΝΑΤΟική επιχείριση «Sea Guardian», που εξελίσσεται στη Μεσόγειο, στην παρούσα φάση παίρνει μέρος η φρεγάτα «Ναβαρίνον», προκαλώντας μάλιστα αντιδράσεις μεταξύ των στρατευσίμων για τον νέο γύρο παροχής πάσης φύσης υπηρεσιών από πλευράς της κυβέρνησης στη λυκοσυμμαχία.

Το ελληνικό ΠΝ συνεισφέρει επίσης με 3 πλοία στη (συνολικής δύναμης 10 πλοίων) ΝΑΤΟική αρμάδα SNMG2, που – κατόπιν πρόσκλησης και της ελληνικής κυβέρνησης – αναπτύχθηκε από το 2016 στο Αιγαίο με πρόσχημα το Προσφυγικό και στην πράξη ελέγχει τον πλου των ρωσικών πλοίων προς και από τη Συρία.

Ενώ αυτό το διάστημα, η φρεγάτα «Θεμιστοκλής» περιπολεί νότια της Κύπρου ενταγμένη στην επιχείρηση UNIFIL, επιχείρηση ναυτικών περιπολιών στα ανοικτά της χώρας, με «καπέλο» ΟΗΕ, προς παρεμπόδιση του εξοπλισμού οργανώσεων όπως η «Χεζμπολάχ».

Το ελληνικό ΠΝ μετέχει σταθερά στην επιχείρηση εδώ και χρόνια, με πλοίο.

Αναβάθμιση της εμπλοκής και των υπηρεσιών

Παραπέρα, μέσα στους κύριους στόχους και δράσεις του ΠΝ για το 2019 συγκαταλέγεται και η παράδοση του 1ου Αεροσκάφους Ναυτικής Συνεργασίας (κατασκοπευτικά, επιτηρούν εκτεταμένες θαλάσσιες ζώνες) το 1ο τρίμηνο του 2019.

Θυμίζουμε για το θέμα, ότι υπάρχει απόφαση της κυβέρνησης για τον εκσυχρονισμό των 5 τέτοιων αεροσκαφών τύπου «P-3 Orion», έναντι 500 εκατ. δολαρίων, στο πλαίσιο διακρατικής συμφωνίας με την κυβέρνηση των ΗΠΑ, με εργολάβο τη «Lockheed Martin» και υπεργολάβο την ΕΑΒ.

Τα αεροπλάνα είχαν καθηλωθεί το 2009. Αποστολή τους, σύμφωνα με πηγές του υπουργείου Άμυνας, είναι:

«Να ελέγχουν τεράστιες περιοχές του Αιγαίου και της Νοτιοανατολικής Μεσογείου […] από κινήσεις υποβρυχίων και πλοίων μέχρι μεταναστευτικές ροές […] Το NATO θέλει κάθε μέρα για τις δικές του ανάγκες εναέρια επιτήρηση σε Αιγαίο και Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Χωρίς αεροπλάνα αυτό δεν μπορούσε να γίνει σωστά».

Επιβεβαιώνεται δηλαδή ότι το ΠΝ αναδεικνύεται σε «αιχμή του δόρατος» της ελληνικής εμπλοκής στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, στην προσπάθεια της κυβέρνησης να αναβαθμίσει το ρόλο της Ελλάδας στην περιοχή, για λογαριασμό της αστικής τάξης και όχι του λαού.

Πέραν των παραπάνω, υπάρχουν βέβαια μια σειρά από βάσεις και διευκολύνσεις που παρέχονται αφειδώς στους ευρωΝΑΤΟικούς για «φιλοξενία», στήριξη, εκπαίδευση εδώ δυνάμεών τους.

Π.χ. η κορωνίδα της ελληνοαμερικανικής τέτοιας συνεργασίας, η Σούδα, για την οποία κυβερνητικές πηγές έλεγαν ότι έπεσε στο τραπέζι πρόταση μέχρι και για 20ετή (!) παραχώρησή της στους Αμερικανούς.

Στην παρούσα φάση, φαίνεται να έχει επιλεγεί να συνεχιστεί το μοντέλο της μονοετούς ανανέωσης της σύμβασης παραχώρησης, αλλά – όπως αναφέρουν παράγοντες που ξέρουν το θέμα – και να δοθεί η δυνατότητα να αυξηθούν «ποσοτικά» οι δυνατότητες της βάσης.

Ίσως π.χ. να αυξηθούν οι ποσότητες πυρομαχικών που ήδη αποθηκεύονται εκεί.

Σπέρνουν βάσεις παντού!

Εξάλλου, πάνω στην εκτίμηση Ελλήνων και Αμερικανών επιτελών ότι η Σούδα είναι πλέον «κορεσμένη» από «δραστηριότητες», οι ΗΠΑ έχουν ξεκινήσει να απλώνουν δυνάμεις τους σε όλη την Ελλάδα.

Ενδεικτικά, στη νευραλγική αεροπορική βάση Λάρισας έχουν μετασταθμεύσει εδώ και μήνες αμερικανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη τύπου «MQ-9 Reaper», πολεμικές μηχανές για τον έλεγχο εκτεταμένων ζωνών από την Αφρική στο Νότο έως τη Διώρυγα του Σουέζ στα ανατολικά και έως τη Λευκορωσία και τη Μαύρη Θάλασσα.

Την ίδια βάση φαίνεται ότι έχουν αποφασίσει να χρησιμοποιούν οι Αμερικανοί για έστω περιοδική στάθμευση μαχητικών «F-22» (όπως έγινε πρόσφατα), ενώ οι πληροφορίες μιλάνε για «αξιοποίησή» της σε πρώτη φάση για στάθμευση ιπτάμενων τάνκερ και ραντάρ, που, κατά κανόνα, τα πρώτα χρησιμοποιούν σήμερα τη Σούδα, τα δεύτερα το Άκτιο.

Στο κοντινό Στεφανοβίκειο συμπληρώνονται σχεδόν πέντε μήνες από όταν ξεκίνησε η μετεγκατάσταση προσωπικού των Αμερικανών και ελικοπτέρων τους από την έδρα τους στη Γερμανία, με το πρόσχημα της «συνεκπαίδευσης».

Η σχετική συμφωνία με την ελληνική κυβέρνηση τους δίνει τη δυνατότητα να μεταφέρουν μέχρι 31 ελικόπτερα εδώ.

Εξάλλου, από πλευράς υπουργείου Άμυνας φαίνεται να έχουν γίνει συγκεκριμένες προτάσεις στους Αμερικανούς να αξιοποιήσουν και άλλες τοποθεσίες, π.χ. την Κάρπαθο, την Κάλυμνο (για βάση ελικοπτέρων), τη Σκύρο (και τις υπάρχουσες εκεί εγκαταστάσεις των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων αναβαθμίζοντάς τες), το αεροδρόμιο στο Τυμπάκι, στη Νότια Κρήτη.

Αντίστοιχα σχέδια, σύμφωνα με τον τοπικό Τύπο, έχουν Αμερικανοί και κυβερνώντες και για τη Χρυσούπολη Καβάλας, καθώς η θέση «κουμπώνει» με τα ενεργειακά τους σχέδια, αγωγούς και χώρους αποθήκευσης φυσικού αερίου στην ευρύτερη περιοχή, αλλά και με την αυξανόμενη παρουσία των ΗΠΑ σε Βαλκάνια και Μαύρη Θάλασσα με το βλέμμα στη Ρωσία.

Εξάλλου, οι Αμερικανοί έχουν ήδη χρησιμοποιήσει το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης ως χώρο αποσυναρμολόγησης ελικοπτέρων τους που προηγούμενα διεκπεραιώθηκαν προς τη συνοριογραμμή με τη Ρωσία και φαίνεται να έχουν ζητήσει να στήσουν εκεί μια μόνιμη εγκατάσταση, με χαρακτηριστικά βάσης υποστήριξης ελικοπτέρων.

Συνεχείς συνεκπαιδεύσεις

Όλα αυτά σε συνδυασμό και με άλλες δραστηριότητες, υποστηρικτικές στη δράση των ΑμερικανοΝΑΤΟικών, όπως η ετήσια εκπαιδευτική άσκηση «Ηνίοχος», που γίνεται με επίκεντρο τη βάση της Ανδραβίδας και έχει αποσπάσει τα κολακευτικότερα των σχολίων από τους Αμερικανούς για τις δυνατότητες εκπαίδευσης που παρέχονται στους πιλότους των μαχητικών τους ή τα αντίστοιχα σχέδια της κυβέρνησης για ανάδειξη της Καλαμάτας σε διεθνές εκπαιδευτικό κέντρο ιπταμένων, με αντίστοιχες κατευθύνσεις.

Τέλος, το Γ’ ΣΣ με έδρα τη Θεσσαλονίκη είναι πιστοποιημένο ως Άμεσης Ανάπτυξης Σώμα του ΝΑΤΟ (NRDC-GR) και από 1η Ιούλη 2018 έως 30 Ιούνη 2020 έχει χρεωθεί εντός ΝΑΤΟ την αποστολή να λειτουργεί ως Διακλαδικό Στρατηγείο Δυνάμεων (Joint HQ-JHQ, με πολυεθνικό επιτελείο) της λυκοσυμμαχίας, έτοιμο να συντονίσει επιχειρήσεις της στο πλαίσιο του άρθρου 5 του Συμφώνου της (περί συλλογικής απόκρισης σε επίθεση κατά κράτους – μέλους).

Πηγή: Ριζοσπάστης μέσω: Ροβεσπιέρος